آنجلینا جولی,آنجلینا جولی به زنان سرطانی نامه فرستاد !,نامه آنجلینا جولی,نامه آنجلینا جولی به زنان سرطانی
من تصمیم گرفته‌ام که داستانم را خصوصی نگاه ندارم، چون در این صورت بسیاری از زن‌ها آگاه نمی‌شدند که آنها هم ممکن است در حال زندگی در سایه بیماری سرطان باشند و اگر خطر بروز بیماری در آنها بالا باشد، آنها باید بدانند که امکان اتخاذ تصمیمات شجاعانه‌ای دارند.
نیویورک تایمز و نشریات دیگر یادداشتی از «آن ..جلینا جولی» -هنرپیشه مشهور هالیوود- منتشر کردند که نشان می‌داد، او مجبور شده است، تصمیمی دشوار بگیرد.
متن این نامه عالی نوشته شده است و خواندن آن زاویه جدیدی از شخصیت آنجلینا جولی را نشان می دهد:
«مادرم یک دهه با سرطان مبارزه کرد و در ۵۶ سالگی درگذشت. او آنقدر تاب آورد که بتواند نوه‌های اولش را ببینید و آنها را در آغوش بگیرد. ولی بچه‌های دیگر من این شانس را نداشتند که مادربزرگشان را بشناسند و بدانند که چقدر دوست‌داشتنی و مهربان بوده است.
ما اغلب در مورد «مامان مامان» با بچه‌ها صحبت می‌کنیم و در این زمان من سعی می‌کنم، در مورد بیماری‌ای که او را از ما گرفت برای آنها توضیح بدهم. آنها اغلب از من می‌پرسند که آیا ممکن است همین شرایط برای من هم رخ بدهد. من همیشه به آنها می‌گویم که نگران نباشند، ولی حقیقت این است که من ژن معیوب BRCA1 را دارم، که میزان خطر ابتلای من به سرطان بستان و تخمدان‌ها را زیاد می‌کند.
(خانم جولی دو دختر و یک پسر دارد و نیز سه فرزندخوانده دارد.)
پزشکان من تخمین زدند که من ۸۷ درصد احتمال ابتلا به سرطان بستان و ۵۰ درصد احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را دارم، البته این میزان خطر در هر زنی با دیگری متفاوت است.
فقط کسری از سرطان‌های بستان ناشی از به ارث بردن ژن جهش‌یافته است. به طور متوسط ۶۵ درصد کسانی که نقصی در ژن BRCA1 داشته باشند، خطر ابتلا به سرطان را دارند.
وقتی که از این واقعیت مطلع شدم، تصمیم گرفتم که برای به حداقل رساندن خطر تا جایی که ممکن است محتاط باشم، تصمیم گرفتم که عمل جراحی برداشتن دوطرفه بستان به منظور پیشگیری را انجام بدهم. از آنجایی که خطر ابتلا به سرطان بستان در من بیشتر از سرطان تخمدان‌ها بود، از عمل بستان‌ها شروع کردم، عمل جراحی پیچیده بود.
در ۲۷ آوریل (حدود ۱۷ روز پیش)، من دوره سه ماه اعمال جراحی را به اتمام رساندم. در این سه ماه این امر را مخفی نگاه داشته بودم و به کارم ادامه می‌دادم.
اما من به این خاطر در این مورد می‌نویسم که زنان دیگر بتوانند از تجربه من سود ببرند. سرطان هنوز کلمه‌ای است که در دل‌ها هراس می‌اندازد و یک حس عمیق ناتوانی را تولید می‌کند. ولی این روزها با یک آزمایش خون می‌توان فهمید که آیا شخصی مستعد ابتلا به سرطان بستان یا تخمدان است و در این صورت اقداماتی انجام داد.
فرایند درمان من از دوم فوریه با عملی شروع شدم که در آن پزشکان ابتدا از نبود بیماری سرطان در مجاری بستان مطمئن شدند. این امکان وجود دارد که هنگام برداشتن بستان‌ها، قسمت نوک آنها حفظ شود، به همین خاطر در همین مرحله پزشکان جریان خون اضافه‌ای برای این قسمت ایجاد کردند. این عمل دردناک و دشوار است ولی مزیتش همان امکان حفظ نوک بستان‌ها بود.
دو هفته بعد، من جراحی بزرگی داشتم، در این عمل بافت بستان‌ها برداشته شدند و مواد پرکننده موقتی جای آنها قرار داده شده بود. این عمل هشت ساعت طول کشید. بعد از عمل با لوله‌های تخلیه‌کننده ترشحات و مواد پرکننده در جای عمل برخاستم. به نظر شبیه داستان‌های علمی -تخیلی می‌آید، اما من چند روز بعد از عمل، توانستم زندگی عادی را از سربگیرم.
نه هفته بعد، عمل پایانی انجام شد و بستان‌ها با پیوند بازسازی شدند. پیشرفت‌های زیادی در این عمل طی چند سال اخیر صورت گرفته است و نتایج بسیار زیبا هستند.
من اینها را به این خاطر نوشتم که هر زن دیگری بداند که عمل برداشتن بستان‌ها ساده نیست ولی تصمیمی بود که مرا بسیار شاد کرد. حالا احتمال ابتلای من به سرطان از ۸۷ درصد به ۵ درصد تقلیل یافته است و من می‌توانم به فرزندانم بگویم که دیگر آنها نباید بابت از دست دادن من به خاطر ابتلا به سرطان بستان، بترسند.
من به آنها اطمینان می‌دهم که دیگر جایی برای نگرانی نیست. روی بدنم فقط جای زخم (اسکارهای) کوچکی دیده می‌شوند. من همان مادر قبلی آنها هستم و آنها می‌دانند که من دوستشان دارم و هر کاری را برای اینکه مدت بیشتری بتوانم با آنها باشم، انجام می‌دهم.
به صورت شخصی باید برایتان بنویسم که حس زنانگی من کم نشده است. من از اینکه توانسته‌ام یک تصمیم دشوار بگیرم، احساس قدرت می‌کنم.
خوشبختی من این است که همسری مانند «برد پیت» دارم که بسیار دوست‌داشتنی و حمایتگر است. هر کس دیگری هم که زوج و همسری دارد باید اینگونه باشد و باید بداند که بخش مهمی در جدال با این بیماری محسوب می‌شود. در تمام دقایق جراحی در مرکز بیماری‌های بستان Pink Lotus، «برد» با من بود. ما به دنبال لحظاتی بودیم که بتوانیم با هم شاد باشیم. ما می‌دانستیم که این تصمیم به صلاح خانواده‌مان است و ما را به هم نزدیک‌تر می‌کند و همین طور هم شد.
می‌خواهم برای زنانی که این مطلب را می‌خوانند توضیح بدهم که آنها انتخاب‌هایی دارند، من می‌خواهم آن دسته از زنان را به خصوص آنهایی که در خانواده‌شان کسی سرطان بستان یا تخمدان داشته است، تشویق کنم که به دنبال اطلاعاتی در مورد این بیماری باشند و متخصصانی را ببینند که از این لحاظ بتوانند به آنها کمک کنند و به آنها در انتخاب تصمیم آگاهانه کمک کنند.
پزشکان قابل احترام زیادی روی شیوه‌های جراحی جایگزین سرطان بستان کار می‌کنند. شما می‌توانید شیوه درمانی من را در وب‌سایت مرکز بیماری‌های بستان Pink Lotus ببینید. امیدوارم این مطلب برای زنان دیگر سودمند باشد.
سرطان بستان بر اساس اطلاعات سازمان بهداشت جهانی، هر سال ۴۵۸ هزار نفر را می‌کشد و بیشتر در کشورهایی که مردمشان فقیر هستند یا سطح درآمد متوسطی دارند، مرگ و میر ایجاد می‌کند. اولویت باید این باشد که زنان بیشتری صرف‌نظر از محل زندگی، سطح توانایی مالی یا زمینه اجتماعی و فرهنگی‌شان، امکان دسترسی به آزمایش‌های ژنتیک و اعمال جراحی پیشگیرانه را داشته باشند.
هزینه آزمایش BRCA1 و BRCA2 در آمریکا سه هزار دلار است که این هزینه، مانعی برای انجام آن در بسیار زنان است.
من تصمیم گرفته‌ام که داستانم را خصوصی نگاه ندارم، چون در این صورت بسیاری از زن‌ها آگاه نمی‌شدند که آنها هم ممکن است در حال زندگی در سایه بیماری سرطان بستان باشند و اگر خطر بروز بیماری در آنها بالا باشد، آنها باید بدانند که امکان اتخاذ تصمیمات شجاعانه‌ای دارند.
زندگی توأم با چالش‌های زیادی است. اما این چالش‌ها نباید ما را از اقدامات کنترلی که می‌توانیم انجام بدهیم، بترسانند.»
بر دختران تن فروش تهران چه می گذرد 
سخنان انگیزشی تأثیرگذار از چارلی چاپلین
جملات زیبا ویژه تبریک روز دختر